In de zomer van 2000 komt Peter Jan met een nieuw televisieformat. Voor het eerst wordt de autocue, het mechanisme dat gebruikt wordt door nieuwslezers en presentatoren om hun tekst op te lezen, als middel ingezet om een bericht te sturen.
Op de publiciteitsfoto hiernaast zie je hoe dat eruitziet.
Het bijzondere van dit principe is dat de ontvanger van het bericht recht in de camera kijkt terwijl hij het voorleest, omdat hij immers de tekst vanaf het scherm dat voor de cameralens staat opleest.
Hierdoor ziet de kijker direct hoe iemand reageert als hij de mail voor de eerste keer ziet, en is de emotie van de ontvanger close in beeld.
De ondertitel van het programma luidt dan ook: 'Ik zou je gezicht wel eens willen zien'
Op deze manier kunnen de meest uiteenlopende berichten worden verstuurd, waarbij Peter Jan fungeert als 'TVmailman'.
Hij komt een bericht brengen, vraagt of degene voor wie de TVmail bestemd is bereid is het bericht te ontvangen. Als diegene ja zegt, moet het bericht zonder het van te voren in te zien van begin tot eind worden voorgelezen. De kijker ziet net als de ontvanger de tekst onderin beeld 'scrollen'.
Peter Jan komt b.v. namens de Faculteit Muziek van de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht aan studenten die de vooropleiding hebben gedaan de positieve uitslag van hun toelating aan het conservatorium melden. En Peter Jan zou Peter Jan niet zijn als hij ze niet zou verleiden van vreugde in gezang uit te barsten!
Middelbare scholieren die met smart op hun eindexamenuitslag zitten te wachten krijgen die per TVmail te horen.
Ook gaat de cameraploeg naar Rimini, om vakantievierende jongeren een bericht van hun ouders te sturen die wat bezorgd zijn over het feesten en beesten in hun afwezigheid...
In bovenstaande gevallen ziet de kijker voornamelijk het bezorgen van de mail en de reacties van de ontvangers.